دستکش های لاستیکی یکبار مصرف با مواد اولیه متنوع و کاربرد های متفاوتی تولید می شود و بسته به این کاربرد ها و محیط کاربریشان دارای ویژگی های خاصی می باشد که در ادامه به تفصیل توضیح داده می شود: فعالیت هایی همچون تولید و بسته بندی مواد خوراکی، کار در کلینیک ها و معاینات پزشکی، کارهای آزمایشگاهی و برخی از جمله کارهاییست که در آنها استفاده از دستکش یکبار مصرف مناسب ضروری است اما از آنجایی که این دستکش ها از تنوع زیادی برخوردار است ممکن است در تهیه آنها سردرگم شوید با نقاط ضعف و قوت هر یک آشنا نباشید.
در این بخش به بررسی دستکش های یکبار مصرف نیتریل می پردازیم
نیتریل ماده بسیار مناسب و پرکاربرد در تولید دستکش های یکبار مصرف است که در مقابل رقیب خود “لاتکس طبیعی” کاملا یک ماده مصنوعی است و باعث ایجاد واکنش های آلرژیک نمی شود. انتخاب مناسب برای افرادی که پوست حساس به مواد لاتکس طبیعی دارند، دستکش نیتریل است که از ویژگی های حفاظتی خوبی نیز برخوردار است.
دستکش های یکبار مصرف نیتریل در دو نوع صنعتی و پزشکی عرضه می شوند:
دستکش های صنعتی:
دستکش نیتریل صنعتی برای مصارفی شامل دست زدن به مواد شیمیایی و حلال ها کاربرد دارند و صنایعی که ازین کلاس دستکش استفاده می کنند عبارتند از:
تعمیرات اتومبیل، صنایع بسته بندی مواد خوراکی، فعالیت های خدمات نظافتی و کارهای آزمایشگاهی.
در کنار مقاومت شیمیایی ، یکی از ویژگی های مهم دستکش های صنعتی ، سطح بالایی از مقاومت در برابر سوراخ شدگی است.کاربردهای صنعتی مانند صنایع غذایی دارای الزاماتی برای استفاده از دستکش های پاک و غیر سمی هستند ، اما این الزامات در حد دستکش های سطح پزشکی دقیق نیستند.
دستکش های پزشکی:
از دستکش های پزشکی در محل هایی استفاده می شود که احتمال تماس با عوامل بیماری زایی ناشی از خون یا آلودگی های محیطی وجود دارد.
از دستکش های پزشکی نیز به عنوان دستکش معاینه کننده در مکان هایی همچون بیمارستان ها و کلینیک ها، آزمایشگاه های پزشکی، مطب ها، اتاق های سلامت استفاده می شود. به طور کلی این دستکش ها برای جلوگیری از انتقال ویروس ها، باکتری ها و عوامل بیماریزا مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از این دستکش ها تا عمر مفید که حدود 8 ساعت کار در محیط آلوده است قابل ضدعفونی کردن می باشند.
از آنجایی که خطرات در زمینه پزشکی بسیار جدی هستند دستکش های نیتریل پزشکی مستلزم دریافت استاندارد های بهداشتی هستند.
دستکش های پزشکی ، همچون تمامی وسایل پزشکی دیگر ، بایستی تاییدیه سازمان بهداشت و دارو را دریافت نمایند و اثبات شود که دارای صلاحیت بکار گیری در مصارف پزشکی هستند.
تاریخچه نیتریل
برخلاف لاتکس که یک مایع غلیظ است که در بیش از 20،000 گیاه یافت می شود. نیتریل یک محصول فرعی مشتق از نفت است که تولید آزمایشگاهیی محسوب می شود. محبوبیت لاستیک های مصنوعی همانند نیتریل از دو جنگ جهانی آغاز میشود که این گونه مواد مصنوعی به شدت کاربرد یافته بود.
کمبود لاستیک طبیعی در طول جنگ جهانی اول دانشمندان روسی را ترغیب کرد تا آزمایش برروی لاستیک مصنوعی را آغاز کنند. با پایان یافتن جنگ در سال 1918 بار دیگر لاستیک طبیعی موجود شد و تقاضا برای لاستیک مصنوعی کاهش یافت. با این حال در دهه های بعد دانشمندان آلمانی ، آمریکایی و روسی به تحقیق در مورد امکانات و کاربردهای لاستیک مصنوعی پرداختند.
تا سال 1940 ، دانشمندی از شرکت BF Goodrich یک لاستیک مصنوعی جدیدتر و ارزانتر تولید کرد که نیازهای ایالات متحده را در طول جنگ جهانی دوم برآورده می کرد. از آنجا که شرکت Axis Power تا آن دوران بخش اعظم عرضه لاستیک لاتکس در جهان را کنترل می کرد ، به جایگزینی مناسب و کارآمد نیاز بود.
در آمریکا ، شیمیدان کالوین ساوتر فولر میزان کشش و استحکام کشش پلیمرها را مورد بررسی قرار داد. تا سال 1944 ، 50 کارخانه در حال تولید لاستیک مصنوعی با دو برابر میزان تولید لاستیک طبیعی جهان قبل از جنگ بودند. جالب است بدانید که آلمان نازی توسط 8 گیاه بیش از 120،000 تن لاتکس در سال تولید می کرد.
آزمایش دستکش های لاستیکی:
آزمایش عمومی که توسط انجمن آزامیش و شناخت مواد آمریکا تنظیم شده آزمایش نشت سوراخ است. مجموعه ای از نمونه دستکش ها با آب پر شده و به مدت دو دقیقه وارونه به پاین آویزان می شوند تا در صورت نشت احتمالی سوراخ یابی شوند.پس از تضمین کیفیت و پشت سر گذاشتن تست نشت دستکش ها خشک و تمیز شده در جعبه های بسته بندی قرار می گیرند.
ضخامت دستکش نیتریل
ضخامت دستکش های یکبار مصرف نیتریل با واحدی تحت عنوان Mil اندازه گیری می شود. این واحد که برابر با یک هزارم اینچ و حدود 25 میکرومتر است. دستکش های نیتریل یکبار مصرف از 8 تا 15 mil ضخامت دارد اما مدل ها عمومی نازکتر و در مدلهای 4 mil ضخامت نیز موجود می باشد. هر چه ترکیب NBR در طول مرحله غوطه وری چسبناکتر باشد، دستکش نیتریل یکبار مصرف ضخیمتر خواهد شد. از دستکش های ضخیم تر برای کاربرد های خاص استفاده می شود. آرایشگران ضخامت 8 mil را به دلیل مقاومت خوب در برابر سوراخ شدن و احساس لامسه مناسب ترجیح می دهند.
استحکام کششی توانایی ماده برای مقاومت در برابر تنش در هنگام از هم گسیختگی را ارزیابی میکند. برای مشخص نمودن میزان این مقاومت بیشترین حد نیروی کشسانی که ماده تحمل میکند تا زمان از هم گسیختگی را اندازه گیری می کنند. مقاومت کششی در استاندارد صنعتی برای دستکش های یکبار مصرف 14 مگاپاسکال است.
در گذشته استحکام کششی رابطه ی مسقیمی با ضخامت دستکش داشت اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی دستکش های نازکتر نیز همان میزان مقاومت کششی را ارائه می دهند.
نیتریل دستکش مناسبی برای صنایع غذایی محسوب می شود زیرا از بروز حساسیت های مرتبط با لاتکس جلوگیری می کند و در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مشابه لاتکس مقاوم است.
دستکش پودری یا بدون پودر
برخی دستکش های یکبار مصرف برای سهولت در پوشیدن و جلوگیری از چسبندگی با سطح پوست از درون آغشته به پودر هستند. اما در سال 2017 سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از دستکش های آغشته به پودر را در مصارف جراحی ممنوع اعلام کرد. دستکش های بدون پودر از نمونه های پودری ارزانتر هستند و ایجاد حساسیت نمیکنند. فرآیند کلرینیگ جایگزین پودر شد که لغزندگی سطح درون دستکش را افزایش می دهد و میزان چسبندگی را تا حد ممکن کاهش می دهد. در این روش تولیدکنندگان گاز کلر یا محلول هیپوکلرید و اسید هیدروکلریک را به درون دستکش میریزندو سپس دستکش شست و شو می شودتا عاری از مواد شیمیایی باشد. نهایتا سطح کلرینگ شده لطافت بیشتری پیدا میکند. روش دیگر ایجاد پوشش پلیمری است که توسط پلیمر هایی مانند سیلیکون، آکریلیک و هیدوژل انجام می شود.
