آیا می دانید ایمنی محل کار، به عنوان اولین اولویت شرکت ها در دستور کار قرار می گیرد؟
اگرچه انقلاب صنعتی در قرن 18 آغاز شد؛ اما کانادا و آمریکا اولین کشور هایی بودند که اقدامات بهداشتی و ایمنی شغلی خود را در سال 1970 معرفی کردند. با وجود افزایش ایمنی، همچنان بسیاری از حوادث، جراحات و تلفات در بخش ساختمان سازی و صنایع پرخطر رخ میدهد. بدین منظور کانادا و آمریکا به ترتیب سازمان بهداشت و ایمنی شغلی کانادا(CCOHS) و سازمان بهداشت و ایمنی آمریکا(OSHA) را تاسیس کردند. این شرکت ها به منظور فرهنگ سازی رعایت نکات ایمنی و تحمیل پیامد های سختگیرانه ساخته شده بود. این پیامد ها مخصوص افرادی است که این نکات را کم ارزش می پندارند و یا اینکه با آنها آشنا نیستند. بالا رفتن سطح آگاهی و فرهنگ سازی رعایت نکات ایمنی باعث بوجود آمدن نتایج خارق العاده ای شده است. این سازمان ها در کاهش آمار تلفات و حوادث بسیار موثر بودند. با گذشت 47 سال(1972 تا 2019)، 74 درصد کاهش تلفات و تصادفات شکل گرفته است. در ادامه به بررسی 5 حقیقت ایمنی شوکه کننده میپردازیم.
علائم ایمنی که میتوانند 80 درصد تلفات و حوادث را کاهش دهند
در مشاغل پرخطر(صنایع تولید و انرژی)، علائم ایمنی زیاد و متعددی یافت می شود. هر کدام از علامت ها، بیانگر و هشدار دهنده خطر خاصی هستند که فرد را از آن آگاه میکند. تحقیق انجام شده نشان میدهد که این علائم می توانند تصادفات و حوادث را تا 80 درصد کاهش دهند. این علائم در ابتدای محوطه کاری نصب میشوند تا قبل از هر چیز، از خطرات پیرامون خود آگاه شوید. صنایع مختلف، دارای علائم ایمنی مختص به خود هستند. برای مثال، هنگامی که المان WHMIS را میبینید نمایانگر وجود مواد خطرناک، کابل فشار قوی، ماشین آلات سنگینی که در حال حرکت اند، است. این علائم شما را تشویق میکنند(به شما کمک میکند) تا بتوانید در هنگام قرارگیری در محوطه های کاری(با توجه به علائم، از خطرات پیرامون خود آگاه شده اید و خود را محافظت کنید) ایمنی خود را حفظ کنید.
احتمال مرگ یک کارگر ساختمانی در طول مدت کار حرفه اش، 0.5 درصد است.
اگر کارفرما ها به کارگران خود این مسائل را آموزش دهند، احتمال وقوع حوادث کاهش چشمگیری پیدا می کند. بر اساس مطالعه مرکز تحقیقات و آموزش ساختمانی، اکثر کارگران ساختمانی در طول زندگی خود دچار حداقل یک آسیب میشوند. با فرض داشتن یک حرفه 45 ساله، خطر آسیب هایی که به ناتوانی فرد دچار میشود 35 درصد و خطر مرگ 0.5 درصد است. یک کارگر ساختمانی که در سن 20 سالگی به این حرفه وارد می شود، 15 درصد احتمال مبتلا شدن به بیماری انسداد ریوی در سن 85 سالگی برای او وجود دارد. موارد زیر برخی از خطرناک ترین صنایع موجود هستند که آمار مرگ و میر در آنها بیشتر از دیگر صنایع است(این ارقام به ازای هر 100000 نفر است).
- کشاورزی، جنگلداری، ماهیگیری و شکار: 23 نفر
- معدن: 15 نفر
- حمل و نقل و انبار: 14 نفر
- ساختمان: 10 نفر
توجه داشته باشید که این ارقام به صورت کلی بدست آمده اند. حال اگر به شرکت های خصوصی نگاهی بیندازیم، اوضاع تا حدودی بهتر است. با یک برنامه جامع و مدون، می توان ایمنی را به کارگران آموزش داد. این امر، سبب کاهش حوادث و تصادفات میشود.
سقوط، مرگبار ترین خطر برای کارگران ساختمانی بشمار میرود.
سقوط کردن و افتادن کارگر، فقط مختص سازه های چندین طبقه نمیشود و سقوط از یک طبقه هم میتواند باعث مرگ فرد شود. بنابر اعلام OSHکانادا، سالانه حدود 40000 کارگر ساختمانی از ساختمان ها سقوط میکنند. عدم وجود نور کافی، لغزندگی سطوح، نبود نرده های محافظ، استفاده از نردبان یا داربست آسیب دیده، استفاده نادرست از تجهیزات و… از جمله دلایلی است که باعث سقوط کارگر ساختمانی میشود. همچنین در صورت عدم رعایت نکات ایمنی و آموزش دیدن(مسائل ایمنی) به صورت سطحی و گذرا، احتمال سقوط کارگر افزایش پیدا می کند.
هدف اصلی برنامه های ایمنی، حفاظت از کارگر است. اما حوادث، تاثیر مالی(چه مستقیم و چه غیر مستقیم) عمده ای بر عهده شرکت ها می گذارد. بر اساس مطالعه و تحقیقی که در مجله “تحلیل و پیشگیری از حوادث” منتشر شده است، متوسطه هزینه جراحت های ساختمانی 27 هزار دلار(هزینه ای که شرکت و یا بیمه مورد نظر باید بپردازد) است. این در حالی است که متوسط هزینه ساختمانی تمام صنایع، 15 هزار دلار است. همچنین اگر جراحت به حدی باشد که فرد به مدت 42 روز قادر به کار کردن نباشد، این هزینه(خسارت) برای شرکت به 42000 افزایش پیدا میکند(کار نکردن فرد باعث تاخیر در پیشروی پروژه میشود و همین موضوع باعث افزایش هزینه های شرکت میشود). همچنین اگر فرد فوت کند، هزینه جراحت های ساختمانی به عدد 4 میلیون دلار! میرسد(این هزینه شامل دیه و خسارت های وارده به شرکت می باشد). هزینه های پزشکی اولین هزینه هایی است که شرکت و یا بیمه مدنظر(اگر کارفرما، کارگران خود را بیمه کرده باشد!) باید بپردازد. اما تمام هزینه ها به این مورد ختم نمیشود و دستور توقف کار، جریمه های سنگین و عواقب دیگر، خسارت های وارده به شرکت را افزایش میدهند.
"چهار قاتل"، 60 درصد مرگ و میر های ساختمانی را شامل میشوند.
در بالاتر به این موضوع پرداختیم که سقوط، خطر اصلی پیرامون کارگران ساختمانی است. “چهار قاتل”، نام چهار نوع حادثه هستند که 60 درصد مرگ و میر ها به واسطه همین 4 قاتل اتفاق می افتند که عبارتند از: زمین خوردن(سقوط)، برق گرفتگی، برخورد با اجسام متحرک(و ثابت)، گیر کردن درون و یا بین اجسام.
1. جلوگیری از سقوط: تجهیزات مناسب، مهار محیط اطراف بوسیله حفاظ های مطمئن و استفاده مناسب از نردبان و داربست میتواند مانع از سقوط کارگر بشود.
2. جلوگیری از برق گرفتگی: شناسایی تجهیزات و محل های عبور کابل های برق، استفاده از ابزار آلات ایزوله و دوجداره، استفاده از ابزار آلات الکتریکی سالم و مناسب، قطع کننده هشدار در هنگام کار در ارتفاعات از جمله اقداماتی است که میتوانید انجام دهید.
3. جلوگیری از ضربه: پوشیدن لباس های مناسب(به طوریکه مانعی برای میدان دید شما ایجاد نکنند)، عدم ایستادن بین قطعات متحرک(در بین اجسام ثابت نیز قرار نگیرید) و… میتواند موثر باشد.
4. جلوگیری از گیر کردن بین و درون اجسام: در مکان هایی که حفاظ مناسب و مطمئن ندارد، به هیچ عنوان وارد نشوید.
انجام کار های بالا می تواند جان شما را نجات دهد. طراحی یک برنامه ایمنی خوب و مدون، آموزش گسترده و وسایل حفاظتی سالم را باید از کارفرمای خود طلب کنید.
اولین گام در جهت افزایش ایمنی کارکنان، دانستن حقایق ایمنی است(که در بالا به آنها پرداختیم). خوشبختانه، رعایت نکات ایمنی در چند دهه گذشته، بسیار مهم شده است و به آن توجه زیادی میشود. اما همچنان حوادث ساختمانی رخ میدهند. حتی برای فردی که نکات ایمنی را رعایت کرده است. وضع قوانین سختگیرانه تر، آموزش های عمیق و کارآمد و نرم افزار های ایمنی می توانند گام بزرگی در جهت رعایت و اجرای نکات ایمنی کارگران باشد. داشتن یک برنامه ایمنی موثر، کمک به کارکنان برای یادگیری مطالب و فعالیت هایی از این قبیل، باعث میشود تا کارکنان شما سالم بمانند و شرکت شما همچنان رو به جلو حرکت کند.
