این استاندارد برای تمامی دستکش هایی که در معرض خطرات مکانیکی و فیزیکی در اثر سایش، برش، پارگی، سوراخ شدگی و ضربه هستند، استفاده می‌شود. مقاوم بودن دستکش در برابر خطرات مکانیکی به وسیله نماد EN 388 که در زیر آن 4 عدد و 2 حرف جهت نمایش میزان محافظت وجود دارد، نشان داده می‌شود.

مقاومت سایشی

A – مقاومت سایشی

رقم اول بیانگر تعداد سیکل سایشی اعمال شده بر روی نمونه تا زمان ایجاد سوراخ می باشد.

مقاومت یرشی

B – مقاومت برشی تیغه گردان

عدد دوم نشاندهنده تعداد دور مورد نیاز جهت بریده شدن نمونه است که طی آزمایش برش مربوط به en388:2003 ارزیابی می شود.

مقاومت در برابر پارگی

C – مقاومت در برابر پارگی

عدد سوم بر اساس میزان نیروی مورد نیاز جهت پاره کردن نمونه آزمایشی رقم گذاری میشود. این عدد هر چه بیشتر باشد تحمل دستکش نسبت به پارگی بیشتر است. نیروی آزمایش با یکای نیوتن سنجش می شود.

مقاومت در برابر سوراخ شدگی

D – مقاومت در برابر سوراخ شدگی

رقم این بخش بر اساس میزان نیروی مورد نیاز جهت سوراخ کردن نمونه بوسیله میخ استاندارد تعیین می گردد. یکای آزمایش سوراخ کردن نیوتن می باشد.

مقاومت برشی - تیغه برنده

E – مقاومت برشی، تیغ برنده

در آزمایش جدید برای سنجش و ارزیابی مقاومت برشی که در سال 2016 تدوین شد، توسط تیغ برنده و با نیروهای مشخصی میزان مقاومت نمونه در برابر بریدگی سنجیده می شود. رقم این بخش بیانگر آستانه تحمل دستکش در برابر بریدگی است، نیرویی که بالاتر از آن نمونه بریده شده است.

مقاومت در برابر ضریه

F – مقاومت در برابر ضربه

این آزمون اختیاری بوده و براساس استاندارد EN 13594: 2015  مربوط به دستکش موتور سواری انجام می‌شود در صورتی که دستکش این استاندارد را بگیرد حرف  P به آن اضافه می‌شود.

“کپی برداری مطالب فقط با ذکر منبع مجاز است”